Η επιστολή αυτή του Γρηγόρη Σωπακη ( πατήστε εδώ για δείτε την επιστολή ) για την κατάσταση του ρέματος του Προφήτη Δανιήλ έκανε τη μνήμη μου να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω.
Τότε που κάναμε αγώνες και αγώνες δίπλα και μαζί με το Δήμαρχο Π.Βακαλοπουλο για την κάλυψη του.
Πολλές ήταν οι φόρες που ξεκινούσαμε με πούλμαν γεμάτα κατοίκους για να πάμε στην ΕΥΔΑΠ, άλλες τόσες στα αρμόδια Υπουργεία.
Συνέβη να μην γίνει. Λίγο για τα χρήματα των απαλλοτριώσεων, λίγο από τις πλημμύρες της εποχής ( που μετά η Πολιτεία απαγόρευσε την κάλυψη των ρεμάτων ) και κατόπιν η διοίκηση του Δήμου πέρασε σε άλλα χεριά.
Η κατάσταση πάγωσε.
Όλα αυτά τα χρόνια έμεινε ανοιχτό. Πληγή – οχετός για την Πλατανα και τα Περιβόλια. Αλλά και για ολόκληρο το Δήμο.
Όλα αυτά τα χρόνια κάθε είδους βιομηχανικό απόβλητο, τοξικό η μη, έπεφτε και πέφτει εκεί μέσα.
Πριν 3 χρόνια εγώ η ιδία παρέδωσα στον κο Αντιδήμαρχο κο Δαμηλακο τα στοιχειά βυτιοφόρου που κατ επανάληψη άδειαζε τα λύματα του μέσα στο ποτάμι, ακριβώς απέναντι από τη ΔΕΛΤΑ επί της οδού Προφήτη Δανιήλ, αντί να τα πάει στη Μεταμόρφωση.
Τα νεκρά ζώα που υπάρχουν στην κοίτη του τους καλοκαιρινούς μήνες αναδύουν αφόρητη δυσοσμία.
Οι ασυνείδητοι παράνομοι επιχειρηματίες ρίχνουν στο ποτάμι μπάζα και κάθε είδους σκουπίδια από τη διαλογή των υλικών τους για να μην τα μεταφέρουν στο Σχιστό, με αποτέλεσμα την επικίνδυνη επιχωμάτωση της κοίτης και την αλλαγή της πορείας του νερού.
Ο συνδυασμός της καύσης των καλωδίων από τους τσιγγάνους με την ισχύουσα κατάσταση στο ποτάμι πραγματικά μας σκοτώνει.
Σαν δημότης αλλά και σαν κάτοικος της περιοχής που είμαι, πιστεύω ότι είναι καθήκον των ανθρώπων που μας διοικούν και κρατούν τις ζωές μας στα χέρια τους, να δώσουν μεγάλη βαρύτητα στο ρέμα του Προφήτη Δανιήλ και να απαλλάξουν τη γειτονία μας από τη σημερινή της κατάσταση που το μόνο που κάνει είναι να μας ντροπιάζει και να μας δηλητηριάζει.
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΑΛΙΦΙΕΡΑΚΗ
