Από ραπ μέχρι σεφαραδίτικα και από μπουζούκια μέχρι παραδοσιακά. Καινούργιοι - και νεαροί - καλλιτέχνες ανέβηκαν στη σκηνή, στο καταπράσινο Πάρκο Ενόπλων Δυνάμεων, με αφορμή το φεστιβάλ Μουσική Εν Δυνάμει του Ταύρου
Σούρουπο στον Ταύρο: νέοι καλλιτέχνες τζάμαραν στο stage - μες στο καταπράσινο Πάρκο Ενόπλων Δυνάμεων της industrial εργατούπολης με τους πολλούς ανέργους, τους μετανάστες και τους βιομηχανικούς χώρους.
Αιτία ήταν το νεότατο διήμερο φεστιβάλ Μουσική Εν Δυνάμει που διοργάνωσε για πρώτη φορά ο καλλικράτειος Δήμος Μοσχάτου - Ταύρου και έδωσε βήμα σε νέους δημιουργούς όλων των ειδών - από μπουζούκια μέχρι σεφαραδίτικα και ραπ - και μάλιστα με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Η πρώτη μέρα - η Τρίτη - μάλιστα τα είχε όλα. Από ραπ και παραδοσιακά μέχρι ένα απροσδόκητο τζαμάρισμα πάνω στην «Αχάριστη» του Τσιτσάνη - και σε άλλα κομμάτια - από τον Σταμάτη Κραουνάκη (που ήταν το τιμώμενο πρόσωπο του φεστιβάλ) και τον συνθέτη και σολίστα του μπουζουκιού Θανάση Πολυκανδριώτη.
Χθες, η μέρα είχε διαφορετικό πρόγραμμα με το hip hop σχήμα Νέα Τάξη Πραγμάτων, τους Lexicon Project, την Κατερίνα Κυρμιζή και τον Νίκο Γρηγοριάδη σε έντεχνα, τον Δημήτρη Φάκο, την Polycat σε modern electronica και world lounge ήχους, την Joanna Drigo, τον Μέσα Ξένο, τους Lost n' Thought, τους Minimals και τους No Sequence.
Την Τρίτη πάντως τα φώτα άναψαν από νωρίς, οι καρέκλες στήθηκαν στο γρασίδι, τσεκάρισμα ήχου έγινε (ουκ ολίγες φορές) και ένα άρωμα Woodstock - μακρά από τη γνωστή ατμόσφαιρα των φασόν φεστιβάλ - απλώθηκε στο καταπράσινο πάρκο του Ταύρου.
Εξάλλου εδώ όλα έδιναν την εικόνα ενός χειροποίητου και δωρεάν δρώμενου. «Ενθαρρύνεται η διάθεση του κόσμου να βγει έξω. Πρέπει να γίνει σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας. Και σε σταθερή βάση», μου είπε ο Κραουνάκης που ήλθε αφιλοκερδώς εδώ.
O ράπερ Jerome ανέβηκε πρώτος. Γεννήθηκε το 1983 στην Ελλάδα. Με γονείς απ' το Κονγκό (πρώην Ζαΐρ) - η μητέρα του ήρθε στην Ελλάδα ως τουρίστρια και ο πατέρας του ήταν στρατιωτικός. Γεννήθηκε στους Αμπελοκήπους και από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με τη μουσική, αφού συμμετείχε στη χορωδία του Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων αλλά και σε γκρουπάκια του σχολείου.
Το 2008 αλλάζει η ζωή του αφού από μία τυχαία γνωριμία με τον Σταμάτη Κραουνάκη συμμετέχει στο show «Αυτά που κάψαν το σανίδι» στο Ηρώδειο και από τότε γίνεται μέλος της κολεκτίβας Σπείρα-Σπείρα, ενώ φέτος συμμετέχει στην παράσταση «Αριστοφάνους 11» στον Ελληνικό Κόσμο.
Εκτός απ' τα παραπάνω βέβαια, διαγράφει και τη δική του αυτόνομη πορεία στη μουσική ως MC και συνθέτοντας funk, soul και hip hop. Αυτός άνοιξε το διήμερο φεστιβάλ Μουσική Εν Δυνάμει.
«MC είναι ο master of ceremony, ο διασκεδαστής, αυτός που ραπάρει. Αυτό ήμουν αλλά στην πορεία καλλιέργησα και το τραγούδι ευρύτερα. Χαίρομαι που συμμετέχω σε τούτο το φεστιβάλ αφού γίνεται σε έναν ανοιχτό χώρο, πράγμα πολύ υγιές, με ελεύθερη είσοδο.
Τώρα ετοιμάζομαι για την πρώτη μου δισκογραφική δουλειά με τίτλο "Ελ Γκρέκο". Και το λέω έτσι αφού, ενώ έχω γεννηθεί εδώ οι Ελληνες με βλέπουν ως Αφρικανό, ενώ οι Αφρικανοί ως Ελληνα» (μιλάει πάντως άπταιστα ελληνικά).
Ακολούθησε το Μουσικό Σύνολο Ανοιξη του Παναγιώτη Τσουκνίδα σε ωραία τζαζ θέματα - αλλά και διασκευές από Σελίν Ντιόν μέχρι Beatles και το Sepharad Trio με την Ηλιάννα Αντωνίου σε σεφαραδίτικα τραγούδια, θλιμμένα κομμάτια δηλαδή των Εβραίων της Ισπανίας του 15ου αιώνα και μάλιστα από μια φωνή, μια κιθάρα και ένα φλάουτο.
Ο Δημήτρης Πνευματικός με τη σειρά του παρουσίασε ελληνικό παραδοσιακό - με εμφανή κλίση στην κρητική μουσική -, ο Βαγγέλης Μαρκαντώνης τραγούδησε ελληνικό φολκ και έντεχνο, ενώ ο Τάσος Γεωργόπουλος και η BanDa BanDa πλημμύρισαν με ήχους της Μεσογείου το πάρκο με τα καροτσάκια, τις οικογένειες και τα τραπεζάκια των αριστερών νεολαιών.
Στη συνέχεια οι Πένυ Ξενάκη και Μαρία Κανελλοπούλου παρουσίασαν την παράσταση «Υποθέσεις γυναικών», ένα μουσικό αφιέρωμα σε ελληνίδες στιχουργούς και ποιήτριες, ενώ ο κόσμος παρέμεινε μέχρι τέλους αφού το φεστιβάλ έκλεισαν ο Θανάσης Πολυκανδριώτης και το Μουσικό Σύνολο Οι Επόμενοι με ένα αφιέρωμα σε Ζαμπέτα, Ακη Πάνου, Πολυκανδριώτη και μια ενδιαφέρουσα σύμπραξή τους με τον Σταμάτη Κραουνάκη.
«Οι νέοι δεν έχουν χώρο έκφρασης. Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα φανταστήκαμε τούτο το φεστιβάλ και ο Δήμος Μοσχάτου - Ταύρου έδωσε τον χώρο, πλήρωσε τα μηχανήματα, ενώ όλοι οι καλλιτέχνες ήλθαν αφιλοκερδώς.
Ο Ταύρος δε, είναι μια βιομηχανική περιοχή, πυκνοκατοικημένη, με πολλούς εργάτες. Η περιοχή λοιπόν θέλει να βγει απ' το καβούκι της και ελπίζω να γίνει και με αυτό το φεστιβάλ», μου είπε πίσω απ' το stage η Ταυριώτισσα γέννημα θρέμμα Μαίρη Φασουλάκη, «ψυχή» της πρωτοβουλίας.
Του Δημήτρη Ν. Μανιάτη
