ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Το 2011 έφυγε αφήνοντας, στο πέρασμα του, μια Ελλάδα γεμάτη φτώχεια, χρέη και αδιέξοδα. Έφυγε αφήνοντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες γεμάτους απόγνωση, δυσκολία επιβίωσης και ιδιαίτερα τους νέους και νέες με ένα μέλλον αβέβαιο.
Έφυγε αφήνοντας μας μια κυβέρνηση ανίκανη να αφουγκρασθεί τις αγωνίες των ανθρώπων, μιας κυβέρνησης που δεν έχει καμμία στήριξη από τους πολίτες αυτής της χώρας και που το μόνο που την κρατάει στην εξουσία, είναι οι «ευρωπαϊκοί» εντολείς της.
Μέσα σε όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες, και οι δημότες του Μοσχάτου Ταύρου βίωσαν και βιώνουν αυτή την καταστροφική εμπειρία της συνεχιζόμενης δυστυχίας τόσο σε οικονομικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Οι πολίτες αυτού του δήμου, στην πλειοψηφία τους εργαζόμενοι και μισθοσυντήρητοι, είναι από αυτούς που δέχτηκαν το κύριο βάρος των άδικων και φορομπηχτικών μέτρων και την σταδιακή εξαφάνιση κοινωνικών υπηρεσιών που είχαν κατακτήσει τα προηγούμενα χρόνια.
Μόνη τους ελπίδα για μια βοήθεια και υποστήριξη στις καθημερινές δυσκολίες ήταν η νέα δημοτική αρχή και το κοινωνικό πρόσωπο, που υποτίθετο θα έδειχνε με την δράση και τα έργα της. Αντίθετα το μόνο που διαπίστωσε ήταν μια απλή διαχείριση των υπηρεσιών του δήμου και μια συνεχή υποβάθμιση των κοινωνικών παροχών που πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να προσφέρει στους δημότες της. Γιατί τι άλλο μπορεί να συμπεράνουν οι κάτοικοι -
-Όταν κανένα έργο ανάπτυξης και βελτίωσης της πόλης μας δεν ξεκίνησε μέσα στο 2011.
-Όταν καμμία μέριμνα για την υγεία δεν πάρθηκε στον δήμο. Όταν μηδενική ήταν η συνεισφορά της δημοτικής αρχής στην εκπαίδευση των παιδιών μας και περιορίσθηκε στο βάψιμο μερικών αιθουσών στα σχολεία και στην παραγωγή φωτοτυπιών για να ξεκινήσουν τα μαθήματα.
-Όταν ακόμα και οι πολιτιστικές παροχές (βλ. Ωδείο, Καλλιτεχνικά εργαστήρια, Πολιτιστικές εκδηλώσεις κλπ) έπεσαν στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων χρόνων, τόσο στον Ταύρο όσο και στο Μοσχάτο, και ότι μπόρεσε να παραχθεί ήταν κυρίως λόγω της ανοχής και δράσης των καθηγητών, των μαθητών και των γονέων τους.
-Όταν ο αθλητισμός αφέθηκε στο μεράκι και στο κουράγιο μερικών ανθρώπων τοπικών σωματείων και η βοήθεια από την δημοτική αρχή ήταν μια «ελεημοσύνη» με την μορφή ισχνής οικονομικής βοήθειας.
-Όταν καμμία ενέργεια δεν έγινε από τους διοικούντες για την ένωση των δύο πόλεων πέραν μιας λεωφορειακής γραμμής ανά μια ώρα.
-Όταν η παρακηφίσια περιοχή του Μοσχάτου ή η περιοχή της Πλατάνας στον Ταύρο παραμένουν με ζωτικά περιβαντολλογικά προβλήματα και κανείς δεν τους δίνει ελπίδα επίλυσης των.
-Όταν καμμία πρόταση δεν ακούγεται και δεν υλοποιείται για την τόνωση των εμπορικής αγορών των δύο πόλεων και καμμία προσπάθεια δεν διαφαίνεται από την δημοτική αρχή του κ.Ευθυμίου για την ανάπτυξη της αγοράς εργασίας και την μείωση των ανέργων κατοίκων του δήμου μας.
-Όταν οι κοινωνικές παροχές σε απόρους συνδημότες και συνδημότισσες μας περιορίζεται σε τηλεοπτικές παραγωγές διαφήμισης του κοινωνικού παντοπωλείου της Αρχιεπισκοπής, ένα μήνα πριν ανοίξει καν, για να φανεί ο κ. Δήμαρχος σαν πρωτεργάτης, ενώ στην πραγματικότητα όλο το κόστος το επωμίζεται η Εκκλησία.
-Όταν η καθαριότητα υποβαθμίζεται συνεχώς και στις δύο περιοχές του δήμου και περιορίζεται αποκλειστικά και μόνο στη βασική εργασία της αποκομιδής που επιτυγχάνεται κυρίως από την ευσυνειδησία των υπαλλήλων της υπηρεσίας.
