ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥ ΦΑΛΗΡΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ
«Ώριμα» σχέδια για «άγουρους» πολίτες…
Στην πρώτη παρουσίαση του σχεδίου αξιοποίησης της παραλιακής ζώνης του Φαληρικού Όρμου στους πολίτες των Δήμων Μοσχάτου-Ταύρου και Καλλιθέας, από μέρους του ΥΠΕΚΑ και μεταξύ εγκλήσεων και αντεγκλήσεων οι Νίκος Σελλάς και Γιώργος Δημητρίου διατύπωσαν για μια ακόμη φορά απορίες και ενστάσεις που είχαν ήδη κατατεθεί, σε γενικές γραμμές, στο δημόσιο διάλογο ευθύς μετά την πρώτη είδηση της σύνταξης του σχεδίου από τον αρχιτέκτονα Ρέντζο Πιάνο:
Ο Νίκος Σελλάς(φωτο) επισήμανε:
- Ο προτεινόμενος «υποβιβασμός» και η κάλυψη με πράσινο, εν είδη λοφίσκου, της έδρας της Λεωφόρου Ποσειδώνος αντιτίθεται εμφατικά στον πολυδιαφημιζόμενο επανορισμό της σχέσης πόλης και θάλασσας του σχεδίου. Με συνολικό ύψος εννέα μέτρων από το φυσικό έδαφος, σε όλο το θαλάσσιο μέτωπο Μοσχάτου-Καλλιθέας, ο λοφίσκος καθιστά απαγορευτική την πολυπόθητη συνέχεια της αστικότητας έως το κύμα και ανάγει νοσταλγικά σε «ειρωνεία» ακόμη και το δικαίωμα της απλής, ελεύθερης, θέας προς τη θάλασσα.
- Το σχέδιο δεν διευκρινίζει τις προβλεπόμενες χρήσεις εντός του χώρου επέμβασης, δεν καθιστά σαφή την χωροθέτηση των προβλεπόμενων 2.500 τμ νέων κτισμάτων, δεν παρέχει πληροφόρηση γύρω από τον αριθμό και το είδος των προβλεπόμενων αθλητικών εγκαταστάσεων και την ανάγκη εξάντλησης του προβλεπόμενου συντελεστή δόμησης εις βάρος του φυσικού τοπίου, ενώ δεν δικαιολογεί την αναγκαιότητα υλοποίησης των προβλεπόμενων τεσσάρων χώρων στάθμευσης.
- Ασαφείς παραμένουν οι συνθήκες χρηματοδότησης του έργου, κόστους 180 εκ. ευρώ - κατά 120 εκ. από το ΠΕΠ Αττικής, βάσει παλαιότερης δήλωσης του κ.Σγουρού ως Νομάρχη Αθηνών που δεν επανεπιβεβαιώθηκε ποτέ και κατά 60 εκ. από το Πράσινο Ταμείο. Το ίδιο ασαφείς προκύπτουν οι φήμες περί χρηματοδότησης μέσω του προγράμματος Jessica - για αστικές αναπλάσεις - γεγονός που καθιστά το έργο ανταποδοτικό και, ως εκ τούτου, αντιτιθέμενο στον χαρακτήρα κάθε ελεύθερου χώρου ως κοινωνικού αγαθού.
- Από ασαφής έως αδιανόητη προβάλλει και η απόφαση ανάθεσης της ευθύνης συντήρησης του έργου - ετήσιου κόστους 2 εκ. ευρώ - στους Δήμους Μοσχάτου-Ταύρου και Καλλιθέας μέσω του καθορισμού χρήσεων που επαφίεται στη διακριτική τους ευχέρεια.
Τέλος, ο Γιώργος Δημητρίου υπογράμμισε ότι είναι αδιανόητο το γεγονός της εκπόνησης ενός σχεδίου παρόμοιας κλίμακας μέσω της διαδικασίας της απευθείας ανάθεσης, δίχως τον επιβεβλημένο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό ιδεών, ενώ φαντάζει σκανδαλώδης η επανάκαμψη των γνωστών μελετητών του «Οικολογικού Πάρκου» για την υλοποίηση του σχεδίου Πιάνο.
Απάντηση στα ερωτήματα δεν δόθηκε. Η, μάλλον, δόθηκε σύμπλοκα και συνοπτικά με τον όρο του κατεπείγοντος «ώριμου σχεδίου» όπως συνηθίζεται, σε αυτό το πολιτικό σύστημα και σε αυτές τις περιπτώσεις, τις τελευταίες δεκαετίες: έτσι όπως «παρουσιάστηκε», αίφνης και από ουρανού, το σχέδιο ήταν τόσο «ώριμο» που δεν υπήρξε λεπτό για χάσιμο πριν από την άμεση εφαρμογή του.
Ούτε διαγωνισμοί - και το κυριότερο - ούτε χρόνος για διαβούλευση. Ήταν τόσο «ώριμο» που, σίγουρα, δεν θα προσέφερε τίποτα η διαβούλευση με μια χούφτα «άγουρων» πολιτών. Και οι απορίες και τα ερωτήματα παραμένουν…
ana.gr